Mijn naam is ANDILE. Ik ben 10 jaar.

Ik woonde in de township Ntuzuma. Samen met mijn vader, moeder, jongere zusjes en broertjes. Wij woonden in een klein huisje, gemaakt van golfplaat. In de zomer was het binnen altijd bloedheet en ’s winters hadden we het vreselijk koud. Ons huisje had 2 kamers, wij sliepen met z’n zessen in één kamer. Er was nooit genoeg geld om eten te kopen. Ik kon vaak niet slapen van de honger.

Op een dag werd mijn moeder heel erg ziek.  En na 3 weken is ze overleden. Mijn vader was zo verdrietig dat hij begon te drinken. Er was niemand die voor ons zorgde. Dus ik probeerde voor mijn broertjes en zusjes te zorgen. Maar daardoor kon ik niet meer naar school. En als mijn vader dronken was, sloeg hij ons heel hard met een riem. Het was een heel nare tijd, geen geld, geen eten, niemand die voor ons zorgde, niet naar school………

Op een dag was het zo erg dat ik besloot om op zoek te gaan naar werk in de stad. Misschien zou ik dan geld kunnen verdienen om voor mijn broertjes en zusjes te zorgen.

Ik ben van huis weggelopen. Ik liftte mee met een vrachtwagen en kwam aan in de grote stad Durban.

In de stad zocht ik naar werk, maar dat lukte niet. Ik sliep op straat in een portiek van een winkel , zocht eten in de vuilnisbakken en af en toe werd ik midden in de nacht wakker geschud en wilden vreemde mannen me slaan en mijn slaapplek inpikken. Ik holde dan heel hard weg en kroop ergens achter een paar auto’s om me te verstoppen en daar verder te slapen. Het leven op straat was vreselijk, totdat ik hoorde dat je bij Umthombo eten kon krijgen en een bed om in te slapen. Ik ging op zoek naar het opvanghuis van Umthombo en daar werd ik heel goed ontvangen. Hier kreeg ik eten, een bed en mocht ik meedoen met allerlei leuke activiteiten en sporten zoals surfen. Maar ik kreeg ook les en de mensen van Umthombo gingen met mij praten. Samen bedachten we een oplossing voor mijn situatie. Ik wilde zo graag weer naar school, want ik weet dat je zonder goede opleiding later nooit werk krijgt. De mensen van Umthombo vonden twee pleeggezinnen die niet alleen voor mij maar ook voor mijn broertjes en zusjes wilden zorgen. En ook voor mijn vader werd hulp gezocht.

Nu woon ik samen met mijn 2 broertjes bij mijn pleegvader en -moeder en ik ga weer naar school. Ik heb geen honger meer en er wordt goed voor ons gezorgd.

 

UMTHOMBO  en STICHTING VRIENDEN VAN UMTHOMBO

Dank je wel !